ΝΕΟΣ ΔΗΜΟΣ ΣΤΗ ΒΟΡΕΙΑ ΠΙΕΡΙΑ

Με θάρρος και χωρίς υστεροβουλίες ας χτίσουμε μαζί το μέλλον του νέου δήμου.

Σήμερα στην Ελλάδα, εκτός της καθημερινότητας, πρέπει να παλεύεις συνεχώς και για το αυτονόητο. Ζούμε σε μια κατάσταση κοινωνικής σύγχυσης, όπου το γεγονός ότι στη χώρα μας τίποτε δεν είναι δεδομένο, μας επιβάλει να καταναλώσουμε τεράστιες ποσότητες ενέργειας, χρόνου και πόρων, σε μια αδιάκοπη πάλη με καταστάσεις και συμφέροντα, ώστε να επιβιώσουμε βαδίζοντας σ’ ένα δρόμο στοιχειωδώς αξιοπρεπή και αποδεικνύοντας καθημερινά πως δεν είμαστε ελέφαντες.
Μάθαμε να προσπαθούμε να ξεγελάμε ο ένας τον άλλο, να κάνουμε πως κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας και κάποιοι, με το αζημίωτο συνήθως, να κάνουν πως δεν μας βλέπουν. Μάθαμε να ορίζουμε το άσπρο μαύρο και κάποιοι να κάνουν πως πείθονται, και έτσι να ανατρέπονται θεμελιώδεις αρχές και κανόνες, εις βάρος της κοινωνίας και προς εξυπηρέτηση κάποιων ημετέρων. Αυτή η αλλοπρόσαλλη τακτική μας, όμως, δεν είναι χωρίς συνέπειες, κάτι που τελευταία όλοι οι Έλληνες το καταλάβαμε καλά.
Σήμερα συζητάμε για το αν ο Κολινδρός είναι ο καταλληλότερος χώρος για έδρα του διευρυμένου Δήμου Βόρειας Πιερίας, όπως αρχικά έχει προταθεί από το Υπουργείο Εσωτερικών.
Μια διαδικασία, ιδιαίτερα προβληματική, που ακολούθησε το Υπουργείο εσωτερικών προσπαθώντας βασικά να προσεγγίσει έναν σωστό σε γενικές γραμμές, κατά τη γνώμη μου, στόχο, την δραστική μείωση των ΟΤΑ και οδήγησε την περιοχή μας σε μια σύγκρουση, που αν και δεν χαρακτηρίζεται προς το παρόν από ιδιαίτερες εντάσεις, εν τούτοις φοβάμαι πως μας γύρισε πολλά χρόνια πίσω, όσον αφορά στις σχέσεις των κατοίκων των οικισμών της συγκεκριμένης περιοχής.
Δεν νομίζω ότι χρειάζεται να απαντήσω λεπτομερώς σε δημοσιεύματα του Δημάρχου του Κολινδρού και πολιτών οι οποίοι κατάγονται απ’ αυτόν, που αναφέρονται μεταξύ άλλων και σε προηγούμενο σχετικό άρθρο μου, αντικρούοντας τις απόψεις που εκφράζονται σ’ αυτό, με τον δικό τους τρόπο. Θα αντιπαρέλθω και τις άμεσες και έμμεσες κατηγορίες για φανατισμό, τυφλό τοπικισμό, εγωκεντρισμό κλπ στα οποία όλοι γνωρίζουν πως σταθήκαμε σθεναρά απέναντι, και ως δημοτική παράταξη στο δήμο Αιγινίου, μα και ως πολίτες, με ποικίλες δράσεις και παρεμβάσεις μας. Απαρέγκλιτη λογική στις δράσεις μας είναι το συμφέρον του τόπου και των πολιτών στο σύνολό τους, και στην κατεύθυνση αυτή, προκειμένου να μην έχουμε μια ακόμη λανθασμένη επιλογή που θα μας κοστίσει ακριβά, είναι και αυτή η αρθογραφία μας.
Σε όλα τα, σχεδόν όμοια, δημοσιεύματα λοιπόν, Κολινδρινών συμπολιτών μας, γίνεται μια προσπάθεια, δια πολλών επαναλήψεων, να πεισθούμε ότι η επιλογή του Κολινδρού ως έδρα του Δήμου έγινε με επιστημονικά κριτήρια και όχι με μυστικές διαδικασίες. Και τα επιστημονικά κριτήρια, σύμφωνα με αυτά τα δημοσιεύματα είναι, βασικά, ότι ο Δήμος Κολινδρού είναι δήμος από το 1912, ότι έχει καλή διοίκηση και δε χρωστά και ότι δεν είναι και πολύ μακριά από το Αιγίνιο και τους οδικούς άξονες και ότι τα παιδιά της περιοχής πάνε στο Κολυμβητήριο του Κολινδρού, ότι υπάρχει καλή συγκοινωνιακή σύνδεση κλπ
Νομίζω πως όποιος στην Πιερία προσπαθεί να τεκμηριώσει πλεονεκτήματα στην χωροθέτηση της έδρας στον Κολινδρό, το μόνο που καταφέρνει είναι να εκτίθεται. Μπορεί σε κάποια γραφεία στην Αθήνα που δεν ξέρουν την μορφολογία της περιοχής, με λίγη βοήθεια, να φάνηκαν πειστικά αυτά τα επιχειρήματα, μα στην Πιερία εκθέτουν όσους τα υποστηρίζουν.
Ο «Καλλικράτης» σχεδιάστηκε, όχι βέβαια για να ανταμειφθούν οι ιστορικοί τόποι, ούτε να επιβραβευθούν οι δήμοι που είχαν συνετούς δημάρχους που (μπράβο τους) δε δημιούργησαν χρέη και φιλοξένησαν αθλητικά camp.
Σχεδιάστηκε για να δημιουργηθεί ευέλικτη και αποτελεσματική τοπική αυτοδιοίκηση, που να έχει τη δυνατότητα να λειτουργεί οργανωμένα, αυτόνομα και να εξυπηρετεί καλύτερα τους πολίτες, παρέχοντάς τους τις καλύτερες δυνατές συνθήκες διαβίωσης, με το μικρότερο δυνατό κόστος.
Συνεπώς, η χωροθέτηση της έδρας ενός δήμου με επιστημονικά κριτήρια, ή έστω η πρόταση χωροθέτησης εκ μέρους μια οργανωμένης πολιτείας, θα έπρεπε να είναι προϊόν μελέτης, όχι της ιστορίας της κάθε περιοχής, αλλά επιχειρησιακής έρευνας, μιας επιστήμης που είναι ένα από τα βασικότερα εργαλεία ανάπτυξης των εύρωστων οικονομικά κρατών και επιχειρήσεων. Με αυτήν αντιμετωπίζονται σύνθετα προβλήματα οργανωμένων ανθρωπίνων συστημάτων (και όχι μόνον) με την εξεύρεση λύσεων που εξυπηρετούν τα συστήματα αυτά, με τον καλύτερο τρόπο.
Στις μελέτες αυτές προσδιορίζονται τα κριτήρια με βάση τα οποία θα οδηγηθούμε στο αποτέλεσμα, που για τη συγκεκριμένη περίπτωση της επιλογής έδρας ενός Δήμου θα έπρεπε να είναι:
- Κόστος εγκατάστασης και λειτουργίας (κτίρια, επικοινωνίες, συγκοινωνίες, ανθρώπινο δυναμικό κλπ.)
- Χρόνος πρόσβασης και εξυπηρέτησης για τους δημότες
- Κόστος πρόσβασης
- Ασφάλεια πρόσβασης, λειτουργίας κλπ.
- Συνδυαστικότητα με λοιπές ανάγκες των πολιτών (άλλες υπηρεσίες, αγορά, συνδυασμός με μετακινήσεις και προς άλλες κατευθύνσεις εκτός Δήμου)
- Περιβαλλοντικά κριτήρια (διερεύνηση μεταβολής χαρακτήρα οικισμών και περιβαλλοντικό κόστος από ηχορύπανση, κυκλοφοριακή επιβάρυνση, ανοικοδόμηση κλπ, σε περίπτωση εγκατάστασης και λειτουργίας έδρας).
- Κοινωνικές αντιδράσεις.
Κριτήρια, όπως η ιστορικότητα, έχουν νόημα στον ορισμό του ονόματος, ή και στη χωροθέτηση υποδομών, που έχουν να κάνουν με την ιστορικότητα, όπως π.χ. ανάδειξη διατηρητέων, μουσεία, εγκαταστάσεις αναψυχής και εξυπηρέτησης επισκεπτών. Το αν έχει χρέη κάποιος πρώην δήμος ή όχι δεν θα μπορούσε να είναι κριτήριο, αφού μιλάμε για δημιουργία ενός νέου δήμου, με νέα κοινή αιρετή διοίκηση και όχι υποταγή των δήμων που έχουν χρέη σε αυτόν που είναι στην καλύτερη οικονομική κατάσταση. Δεν ξέρω, βέβαια, μήπως έτσι το αντιλαμβάνονται κάποιοι.
Θα μπορούσε κανείς να πει πολλά ακόμη αντικρούοντας τους ελάχιστους, αδύναμους, αντιφατικούς και επαναλαμβανόμενους ισχυρισμούς της σημερινής διοίκησης του Δήμου Κολινδρού, που εκτιμώ πως βρίσκουν πολύ λίγους πολίτες, στην πραγματικότητα, να τους ενστερνίζονται.
Θα ήθελα μόνον να επισημάνω ακόμη πως η στάση τους να παραπλανήσουν προφανώς την ηγεσία του ΥΠΕΣ, αποκρύπτοντας τις αντικειμενικές συνθήκες που υπάρχουν στο νέο δήμο, προσπαθώντας να «κερδίσουν» παρασκηνιακά την έδρα του δήμου, έχουν προσφέρει κάκιστες υπηρεσίες στον τόπο μας.
Διαφωνώ με την νεοελληνική λογική «καλά έκαναν, αφού υποστήριξαν τον τόπο τους». Καλά κάνουμε, όταν υποστηρίζουμε τον τόπο μας και δεν επιτρέπουμε να αδικηθεί. Δεν κάνουμε, όμως, καλά όταν κοιτάμε τον εαυτό μας και δεν λαμβάνουμε υπ’όψιν το δίκαιο και συμφέρον για το σύνολο.
Δεν έκαναν, λοιπόν, καθόλου καλά. Ανατρέποντας, με τον όποιο τρόπο, το αυτονόητο για τη συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών της Βόρειας Πιερίας, συμπεριλαμβανομένων των κατοίκων του Κολινδρού, επανέφεραν μια αντιπαλότητα που σχεδόν είχε εξαλειφθεί. Μια αντιπαλότητα που φοβάμαι πια ότι θα διατηρηθεί, όποιο κι αν είναι το τελικό αποτέλεσμα. Και, επίσης, δεν έκαναν καλά, γιατί, αν τελικά οι προσπάθειές τους «δικαιωθούν», θα φορτωθεί ο νέος δήμος και οι δημότες του με ένα σημαντικό επιπλέον οικονομικό και διαδικαστικό βάρος, που θα τους ακολουθεί ες αεί.
Νομίζω, λοιπόν, πως έστω την τελευταία στιγμή, θα πρέπει να υπάρξει σύνεση. Να σκεφτούμε όλοι ως δημότες του νέου δήμου, το τι συμφέρει σ’ αυτόν, τι συμφέρει στο σύνολο. Γιατί, τελικά, αυτό θα συμφέρει και στον καθένα ξεχωριστά. Όταν κάτι λειτουργεί καλύτερα και, βασικά, όταν εξοικονομηθούν πόροι, αυτοί θα διατεθούν για την βελτίωση των υποδομών που χρησιμοποιούν όλοι οι πολίτες.
Να σκεφτούμε, λοιπόν, όλοι οι κάτοικοι του νέου δήμου και κυρίως οι θεσμικοί μας εκπρόσωποι το κοινό συμφέρον και θαρραλέα χωρίς υστεροβουλίες να πάρουν θέση. Μόνον με τέτοια λογική και πρακτική θα μπορέσουμε να χτίσουμε όλοι μαζί το μέλλον του νέου δήμου που ξεκινά στη βόρεια Πιερία, που υπό αυτή την προϋπόθεση, είναι σίγουρο πως θα είναι λαμπρό για όλους τους κατοίκους του.

Χρήστος Δ. Πρασκίδης
Δημοτικός σύμβουλος Αιγινίου