Νάμαστε μετά τις εκλογές έρμοι και μοναχοί.# Χωρίς Βουνίσιο, χωρίς Καλαμπάκα, χωρίς Δημητρίου, χωρίς έναν Αβραμίδη ρε παιδιά.
# Έναν Αβραμίδη που οι κακές γλώσσες λένε ότι το πήρε τόσο κατάκαρδα που ακόμα να εμφανιστεί στο Δημαρχείο.
#Τώρα θα πείτε και που εμφανιζόταν τι έκανε; Οικονομία έκανε βρε κουτά, οικονομία στο ΘΗΣΕΑ και άφησε τα λεφτά αχρησιμοποίητα. Για νάχει η Τρόικα και να μην μας ζητάει κι άλλα.
# Όμως κρίμας έτσι; Πολλή αχαριστία. Ο Αβραμίδης έκανε πέτρα την καρδιά του, άφησε τον Κορινό και πήγε υποψήφιος στην Κατερίνη μόνο και μόνο για το καλό του Κορινού.
# Γιατί είχε σχέδια για τον Κορινό ο Αβραμίδης.
Σιγά μη φοβόταν το μαύρισμα.
# Είχε σχέδιο.Να βγει δημοτικός σύμβουλος με τον Μηλιώτη, να εργαστεί σκληρά, όπως καλή ώρα σαν δήμαρχος στον Κορινό, να ηγηθεί του συνδυασμού και στις επόμενες εκλογές να τον χαρούμε δήμαρχο Κατερίνης και να αγαλλιάζει η ψυχή μας.
# Και εμείς τον φιλέψαμε χολή και όξος.
# 5.ΟΟΟ ψήφοι ο Κορινός και 80.000 όλοι η Κατερίνη και ούτε 1.000 σταυρούς ρε παιδιά; Τι ψυχή θα παραδώσετε μωρέ;
# Τα είδαμε όμως κι εμείς τα χαΐρια μας. Με το ζόρι 140 ψήφους. Και θέλαμε και έδρα στον Κορινό τρομάρα μας.
# Μόνο που έρχονται τώρα μερικοί και λένε, εγώ σούδωσα έναν, εγώ σούδωσα τρεις, πιάνουμε και ξεπερνάμε τους χίλιους.
# Μήπως να ξανακάνουμε εκλογές Νίκο να πάρουμε τα ψηφουλάκια μας;
#Υπάρχει κάποια δυστοκία στην εκλογή του Προέδρου στον Κορινό ή έτσι μου φάνηκε;
#Μάλλον κακόβουλοι θα βάζουν τρικλοποδιές γιατί τι διάολο, όλοι το καλό του Κορινού θέλουν, είναι ποτέ δυνατόν να τους συγκινεί η αμοιβή που δίνουν στον Πρόεδρο;
#Και να κάνουν κολπάκια και συμμαχίες; Σαχλαμάρες και κακίες όλων εκείνων που δεν πιστεύουν ότι στον Κορινό υπάρχουν άνθρωποι που πάνω από όλα βάζουν το συλλογικό συμφέρον και όχι το προσωπικό.
#Απλώς τυχαίνει το Συλλογικό συμφέρον να είναι ίδιο με το ατομικό. Απλώς τυχαίνει.
#Πάντως πρέπει να παραδεχτούμε ότι πάντα ο Κορινός ήταν κατά της εντοπιότητας και υπέρ της αξιοκρατίας.
#Για αυτό στις νομαρχιακές έπαιρνε ψήφους και η κουτσή Μαρία ( αρκεί να μην ήταν από τον Κορινό) το ίδιο και τώρα που πολλοί γνωστοί ( στην μάνα τους) και άξιοι ( για τον εαυτό τους) πήραν τους ψήφους του Κορινού και κάνανε παιχνίδι.
#Όμως αλήθεια τι θα κάνουμε τώρα χωρίς Βουνίσιο, Καλαμπάκα, Δημητρίου και Αβραμίδη;
#Τι θα γίνουμε χωρίς βαρβάρους που ρώταγε και ο Καβάφης;
#Εκτός και αν μας φορέσουν κανέναν πλαγίως. Για την ΟΛΥΜΠΙΑΔΑ ρε γαμώτο.
# Τώρα κάνουμε τις πλακίτσες μας, λέμε τα αστειάκια μας, ψηφίσαμε ελεύθερα και δημοκρατικά και ο λογαριασμός παρέμεινε απλήρωτος. Ο λογαριασμός στην Τρόικα και τη Μέρκελ.
# Ψάρι πιασμένο στο αγκίστρι, μας τραβάν σιγά σιγά για να μην σπάσει η πετονιά και τους ξεφύγουμε.
# Και νέα μέτρα για το 2011, γιατί δεν αποδώσανε τα μέτρα του 2010 και νέα το 2012, γιατί δεν θ αποδώσουνε τα μέτρα του 2011. Και συνεχίζει.
# Οι δαπάνες μειώνονται, οι μισθοί και οι συντάξεις εξανεμίζονται, η αγορά ρημάζει, τα δημόσια έσοδα μειώνονται, η ανεργία αυξάνει.
# Λιγότερα τα δημόσια έσοδα, αυξάνει το έλλειμμα, μειώνονται παραπέρα οι δαπάνες και πάει λέγοντας σε έναν φαύλο κύκλο χωρίς τέλος.
# Ή μάλλον με πάτο, με πάτο τους κινέζικους μισθούς, τις κινέζικες σχέσεις εργασίας, το κινέζικο ανύπαρκτο κοινωνικό κράτος.
# Και το μορίβο γνωστό.Αυτό θέλουν οι αγορές αυτό θέλει η παγκοσμιοποίηση.
# Και για να φθάσουμε εκεί πρέπει να τα δώσουμε όλα στους ξένους. Και πιο πολύ την αξιοπρέπειά μας.
#Οι εργαζόμενοι φταίνε για το
ένα, οι εργαζόμενοι φταίνε για το
άλλο.
#Μια τα βάζουν με τους δημοσίους υπαλλήλους, μια με τους αγρότες, μια με τους επαγγελματίες, την άλλη με τον ιδιωτικό Τομέα.
# Ένα κομματικό, πελατειακό, διεφθαρμένο κράτος που τόκαναν σαν τα μούτρα τους, με νόμιμη και παράνομη φοροδιαφυγή και εισφοροδιαφυγή με το ρουσφέτι και το μέσον, αυτό το κράτος το χρεώνουν στους πολίτες.
# Σε όλους εμάς που το πληρώνουμε ακριβά, που το καταγγείλαμε, που στα όρια του δυνατού το αντιπαλέψαμε.
# Κάνοντας μόνο ένα λάθος. Που δεν τους διαολοστείλαμε, αλλά τους έχουμε ακόμα να μας κυβερνάνε. Για αυτό φταίμε. Και φταίμε πολύ.
# Με τις τσέπες τους γεμάτες, με τους μισθούς τα εξτρά και τα μπόνους απείραχτα, μας καλούν να πληρώνουμε στα Νοσοκομεία, να πληρώνουμε στα σχολεία, να ξεχάσουμε τις συντάξεις, να βλέπουμε τα παιδιά μας άνεργα, τους μισθούς μας να χάνονται, τις απολύσεις μπροστά μας.
# «Αυτοί που κλέβουν το ψωμί από το τραπέζι των φτωχών κηρύττουν τη λιτότητα.
Αυτοί που παίρνουν όλα τα δοσίματα ζητάνε θυσίες.»
# Ας το πάρουμε απόφαση. Δεν πάει άλλο. Όσο θα υποχωρούμε τόσο θα θέλουν και περισσότερα. Από μας, από τα παιδιά μας, από την πατρίδα μας.
# Μπορεί να μην μας κάνουν τα συνδικάτα, μπορεί να μην μας κάνουν οι ηγεσίες, μπορεί να φταίνε πολλά.
# Πιο πολή όμως φταίει που δεν αντιδρούμε.
Και κατά τον Βάρναλη: “Κι αν είναι ο λάκκος σου πολύ βαθύς χρέος μα τα χέρια σου να σηκωθείς”.
Πέρασαν 13 χρόνια. Σαν χθες ήταν που ξεκινήσαμε.
Καλή ανάγνωση, καλή αντάμωση, φίλε αναγνώστη.
Θα ξαναβρεθούμε σε νέες στήλες και πάντα
http://korinos.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου