του Αντώνη Δ. Μάντζιου οικονομολόγου, μέλος της
Πρωτοβουλίας Πολιτών Για την Αλλαγή στο Δήμο Κατερίνης
Την εικόνα παιδικής χαράς έχει η προεκλογική κίνηση εν όψει των Δημοτικών Εκλογών με το νέο νόμο Καλλικράτη. Πολλοί οι υποψήφιοι που διακινούνται μέσω φιλικών εντύπων, δημοσιογράφων και blogs, με «αποκλειστικές » πληροφορίες για χρίσματα, κομματικές υποστηρίξεις, μια πασαρέλα ανθρώπων που προσπαθούν να στήσουν ένα προφίλ ( πολιτικό ή οικονομικό) που ρίχνουν τα δίχτυα τους και ότι πιάσουν. Τις πιο πολλές φορές είναι μια τζάμπα διαφήμιση ή κουβέντα να γίνεται, δίνοντας τροφή στα παραπολιτικά των εφημερίδων σε μια ανατροφοδοτούμενη διαδικασία.
Και όσο αυτό έχει την πλάκα του ή το ενδιαφέρον του, ανάλογα πως το βλέπει κανένας, όμως δεν γίνεται κουβέντα ούτε για τις καινούργιες ρυθμίσεις που φέρνει ο νόμος ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ , ούτε για τις συνθήκες της οικονομικής κρίσης μέσα στις οποίες θα γίνουν οι εκλογές αλλά και θα υποχρεωθούν να δράσουν οι νέες διοικήσεις των Δήμων.
Με τον ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗ είναι σαφές ότι οι Δήμοι μετατρέπονται ακόμα παραπέρα στο μακρύ χέρι της κυβέρνησης, σε ένα κακέχτυπο της κεντρικής εξουσίας όπου μέσα από δαιδαλώδεις διαδικασίες, άρθρα και παραγράφους στη πράξη αποστεώνεται και γραφειοκρατικοποιείται κάθε δυνατότητα δραστηριοποίησης της τοπικής κοινωνίας.
Να θυμίσουμε π.χ. ότι ο απολογισμός των δημάρχων και οι συνελεύσεις των δημοτών προβλεπόταν και στον προηγούμενο κώδικα, στην ουσία όμως αποτελούσαν μια επίφαση δημοκρατικής διαδικασίας και συμμετοχής των πολιτών, μιας διαδικασίας όπου οι πολίτες αποτελούσαν το φόντο και τις γλάστρες μιας παραλυτικής μονοφωνίας της δημοτικής αρχής που είχε σαν αποτέλεσμα οι μεν πολίτες να πάψουν να συμμετέχουν σε αυτές οι δε δήμαρχοι να τις καταγράφουν στο ενεργητικό τους.
Αυτό που θέλουμε να πούμε ότι η συμμετοχή των πολιτών, η δημοκρατία και ο διάλογος δεν επιβάλλονται με άρθρα νόμους και διατάξεις, αν δεν βρίσκονται στην κουλτούρα και την γενικότερη φιλοσοφία και πρακτική των δημοτικών αρχόντων και των δημοτικών παρατάξεων από την μια, και από την άλλη αν δεν αναπτύσσεται ένα δυναμικό κίνημα των δημοτών - πολιτών το οποίο να δικεδικεί τη συμμετοχή των δημοτών στα δημοτικά πράγματα. Από τα πιο μικρά μέχρι τα πιο μεγάλα.
Δημοτικοί Άρχοντες και παρατάξεις που γεννιούνται μέσα από ένα δημαρχοκεντρικό σύστημα διοίκησης του Δήμου με πλειοψηφικό σύστημα και χωρίς απλή αναλογική, με μια εγγενή φοβία απέναντι στον δημότη πολίτη, έναν δημότη που τον έχουν ικανό μόνο να τους ψηφίζει. Έναν δημότη που τον υποτιμούν στη συνέχεια με πραγματοποιώντας τις δεσμεύσεις τους, έναν δημότη που θεωρούν ότι δεν μπορεί να κρίνει, να διαβουλεύεται αλλά και να αγωνίζεται και να διεκδικεί την βελτίωση της καθημερινότητάς του.
Απόδειξη οι διαδικασίες για τον ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗ κατά τον οποίον τόσο ο η κυβέρνηση όσο και οι Τοπικοί Άρχοντες απέφυγαν όπως ο διάβολος το λιβάνι να ρωτηθούν οι Τοπικές κοινωνίες μέσα από ανοικτές διαδικασίες γενικών συνελεύσεων μετά από ενημέρωση και ανοικτό διάλογο. Χαρακτηριστικό παράδειγμα του δημάρχου Κορινού κ. Αβραμίδη, ο οποίος αρνήθηκε στο Δημοτικό Συμβούλιο Κορινού το δικαίωμα να συζητήσει το θέμα πριν καταθέσει τις προτάσεις του ο υπουργός, ακριβώς επειδή διαφωνούσε με την ομόθυμη άποψη των κατοίκων του Δήμου για συνένωση με την Κατερίνη. Τώρα φυσικά επιθυμεί να είναι υποψήφιος δήμαρχος Κατερίνης διεκδικώντας το χρίσμα από το ΠΑΣΟΚ. Για ποιά συμμετοχή, για ποια δημοκρατία αλήθεια;
Και ας μην ξεχνάμε πως αντιμετωπίστηκαν οι δημότες των Πιερίων και του Δήμου Πέτρας από τις δημοτικές τους αρχές αλλά και από τον δήμαρχο Κατερίνης κ. Χιονίδη ( πέντε τσοπαναρέοι κλπ ) για το θέμα της συνένωσής τους ή μη με τον Δήμο Κατερίνης.
Ακόμα όμως και εκεί που έγιναν ανάλογες κινήσεις λαϊκών συνελεύσεων έγιναν γιατί μάλλον γιατί υπήρχε συναντίληψη με τη δημοτική αρχή και χρειαζόταν η δημοτική αρχή τη λαϊκή συνέλευση σαν μοχλό πίεσης.
Όμως τα πράγματα δεν είναι έτσι. Δεν μπορεί να υπάρξει Τοπική Αυτοδιοίκηση χωρίς την ουσιαστική συμμετοχή των πολιτών στη διοίκηση των Δήμων.Και εδώ πρέπει να ισχύσει ο κανόνας. Η Τοπική Αυτοδιοίκηση, ο Δήμος, ασχολείται με ότι απασχολεί τον πολίτη.
Επειδή πόλη είναι άνθρωποί της.
Αλλά για τη συμμετοχή των πολιτών και το ρόλο του Δήμου σε συνθήκες πρωτόγνωρης οικονομικής κρίσης θα επανέλθουμε στο επόμενο φύλλο μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου