ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΑΝΑΤΟΛΙΚΟΡΩΜYΛΙΩΤΩΝ ΚΟΡΙΝΟΥΝ. Λαγδάρη 28 - Τ.Κ. 600 62 - Τηλ & Fax 2351041277 E-mail: sark08@otenet.gr - ΚΟΡΙΝΟΣ ΠΙΕΡΙΑΣ
Ο Σύλλογος Ανατολικορωμυλιωτών Κορινού, με αφορμή την επιθυμία πολλών μελών του να γνωρίσουν τις ρίζες τους, πραγματοποίησε 4ημερη εκδρομή στον αδελφοποιημένο δήμο του Άσπρου της Βουλγαρίας (Byala).Η εκδρομή πραγματοποιήθηκε προκειμένου να γνωρίσουμε τον τόπο καταγωγή μας. Ένα ταξίδι που προσέφερε συγκινήσεις λόγω του Ελληνικού στοιχείου, αλλά και νοσταλγικές αναμνήσεις όταν ξέρεις ότι βρίσκεσαι στην Ανατολική Ρωμυλία και ατενίζεις την Μαύρη Θάλασσα και τα μέρη όπου έζησαν και μεγαλούργησαν οι πρόγονοί μας.
Στη διάρκεια της εκδρομής γνωρίσαμε τον ελληνισμό της Ανατολικής Ρωμυλίας, στις περιοχές του Άσπρου, Αγχιάλου, Μεσημβρίας, Αίμωνα, κ.α..
Ο σκοπός της εκδρομής αυτής ήταν η καλλιέργεια και η συνέχιση της Ανατολικορωμυλιώτικης Ιδέας και των παραδόσεων. Καθώς, και η γνωριμία και κοινωνική επαφή των προερχομένων εκ ελληνικής καταγωγής, προς σύσφιγξη του ψυχικού και ιδιαιτέρως του Ανατολικορωμυλιώτικου δεσμού αυτών.
Το Διοικητικό Συμβούλιο του Συλλόγου ευχαριστεί τον Δήμο Byala (Άσπρου Βουλγαριας) για την συγκινητική του φιλοξενία μας. Καθώς και τον Δήμαρχο Κορινού κ. Νίκο Αβραμίδη για την χρηματική βοήθεια προς τον σύλλογο, ώστε να γίνει πραγματικότητα αυτή η εκδρομή.
Με εκτίμηση,
Το Διοικητικό Συμβούλιο
Εμείς απλά να σημειώσουμε ότι ομόφωνα το Δημοτικό Συμβούλιο Κορινού σε πρόσφατη συνεδρίασή του αποφάσισε να διαθέσει από 3.000 ευρώ για την επίσκεψη στις πατρογονικές τους εστίες στο Σύλλογο Ανατολικορωμυλιωτών, στο Σύλλογο Κουμβανιωτών και από κοινού στο Σύλλογο Ποντίων Κορινού και στο Σύλλογο Ποντίων Ν. Τραπεζούντας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜια άλλη άποψη
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν το δημοτικό συμβούλιο λόγω της κρίσιμης οικονομικής κατάστασης, έπαιρνε απόφαση,αυτή την χρονιά να μην χρηματοδοτηθεί κανένας σύλλογος. δεν θα ήτανε πράξη ευθύνης από την πανηγυρίστικη επιλογή που αποπροσανανατολίζει;
Όταν μάλιστα λόγο των πανηγυριών σύλλογοι είναι και πλεονασματικοί
Το φαινόμενο δεν είναι μόνο τοπικό αλλά γενικό , Από την μια σακατεύεις τους μισθούς και από την άλλη , σπατάλη σε δαπάνες που θα μπορούσαν σε κρίσιμες καταστάσεις να θεωρηθούν και περιττές ;
Αρχικά θα ήθελα να συμφωνήσω με τον κ. Μάντζιο και να τονίσω ότι ήταν παράλειψη του συλλόγου η μη αναφορά στην ομόφωνη απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου.
ΑπάντησηΔιαγραφήθα ήθελα επίσης να εκφέρω και μια άλλη άποψη. Εκ των προτέρων τονίζω ότι είναι προσωπική.
Για να τεκμηριώσω την άποψη μου θα μου επιτρέψετε να κάνω μια μικρή ιστορική αναδρομή.
Οι Ανατολικορωμυλιώτες αποτελούν ένα πληθυσμό προσφυγικής προέλευσης που εγκαταστάθηκε στην Ελλάδα σε μια χρονική περίοδο 40 χρόνων περίπου. Άρχισε το 1885 σποραδικά έως το 1924. Το 1906 έγινε η πρώτη ομαδική φυγή. Οι μετακινήσεις όμως οικογενειών ή μεμονωμένων ατόμων συνεχίστηκαν σε όλη την διάρκεια των 40 χρόνων.
Οι πρωταγωνιστές αυτών των μετακινήσεων οι πρόγονοί μας, δεν γνώριζαν σε βάθος τους λόγους που δημιούργησαν ένα τέτοιο χάος στη ζωή τους. Υπομονετικά υπέστησαν τα δεινά του διωγμού από τον τόπο τους. Έχασαν πολλά προσφιλή μέλη των οικογενειών τους, έχασαν τις περιουσίες τους σε αναγκαστικές εκποιήσεις, αλλά δεν έχασαν την μνήμη τους για την αλησμόνητη πατρίδα.
Το κομμάτι που αφορούσε την παράδοση τα ήθη και έθιμα, τους χορούς και τα τραγούδια (πανηγυρίστικη επιλογή κατά κάποιους) αποτέλεσε τη βάση για να ριζώσουν στην καινούργια πατρίδα και να βλαστήσουν οι νέες γενιές απογόνων.
Η γνωριμία με τον νέο κόσμο απαιτούσε ταύτιση. Και η ταύτιση απαιτούσε συγχώνευση, δηλαδή απάρνηση των πολιτιστικών ιδιαιτεροτήτων που έφερναν μαζί τους ‘’αυτοί οι Βουλγαροπρόσφυγες’’ όπως τους αποκαλούσαν.
Δεν τους έκαναν το χατίρι. Κρατήθηκαν χέρι-χέρι και χόρεψαν αυτό που ήθελαν να δηλώσουν. Γέμιζαν τις πλατείες και οδηγημένοι από το πνευματικό ένστικτο έβρισκαν τον βηματισμό που τους πρόσταζε ο ήχος της φλογέρας και της γκάιντας, για να τιμήσουν και να διατηρήσουν την παράδοση, τα ήθη και έθιμα των προγόνων.
Όλα αυτά άρχισαν να κεντρίζουν το δικό μας ενδιαφέρον, και στη μνήμη μας άρχισε κυριαρχεί ένας κρυφός σκοπός τραγουδιού ή βηματισμού που μόλις βρίσκαμε τον ρυθμό στον ήχο του σκοπού, ας μην ήταν τέλεια, ο ενθουσιασμός μας έβαζε μπροστά και σέρναμε το χορό.
Αυτή η συνάντηση λοιπόν με τους συγγενείς και φίλους από τον Άσπρο της Ανατολικής Ρωμυλίας, την πατρίδα των προγόνων μας, δεν γίνεται για τουρουστικούς λόγους, αποτελεί την ιστορική μνήμη και την διαχρονική, διαλεκτική της σχέση με την ιστορική πραγματικότητα είναι το σμίξιμο της καρδιάς, της δικαίωσης της ιστορικής μνήμης, και ευχόμαστε το αντάμωμα αυτό να αποτελέσει διαχρονικό θεσμό.
Κλείνοντας θεωρώ επιβεβλημένο και αυτονόητο σ' αύτη μας την προσπάθεια να έχουμε την κατανόηση και την συμπαράσταση του κάθε Δημάρχου, αντιδημάρχου, δημοτικών συμβούλων οι οποίοι με το βάρος του αξιώματος του, συνέδραμαν και συνδράμουν ώστε το αντάμωμα αυτό να γίνει πραγματικότητα.
Με εκτίμηση
Μιχαηλίδης Σιδέρης
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ ΔΗΜΑΡΑΤΟΣ ΟΠΩΣ ΔΙΗΓΕΙΤΑΙ Ο ΗΡΟΔΟΤΟΣ ΑΠΑΝΤΗΣΕ:
ΑπάντησηΔιαγραφή«Βασιλεῦ, οἱ Ἕλληνες εἶναι λαὸς πτωχός," Δηλαδή δεν επτωχευσαμε τώρα" ἀλλὰ προικισμένος μὲ μεγάλας ἀρετάς. Οἱ ἄνδρες αὐτοὶ ἔχουν ἔλθει νὰ πολεμήσουν ἐναντίον μας διὰ τὸ στενὸν καὶ δι’ αὐτὸ ἑτοιμάζονται. Διότι ἔχουν τὴν ἑξῆς συνήθειαν. Ὅταν πρόκειται νὰ κινδυνεύσουν, τότε στολίζουν τὰς κεφαλάς των. Νὰ γνωρίζῃς ἐπιπροσθέτως, ὅτι ἂν ὑποτάξης αὐτούς, καθὼς καὶ ἐκείνους, οἱ ὁποῖοι ἔμειναν εἰς τὴν Σπάρτην, κανὲν ἄλλο ἔθνος δὲν θὰ τολμήσῃ νὰ σοῦ ἀντισταθῆ. Τώρα βαδίζεις ἐναντίον ἐνδοξοτάτης πόλεως καὶ ἐναντίον ἀνδρῶν γενναιοτάτων. Νὰ μὲ θεωρῇς ψεύστην, ἂν δὲν γίνουν αὐτά, τὰ ὁποῖα λέγω».