Καπνίστε ελεύθερα

Του Αντώνη Νταγλιούδη
Όταν ξεκίνησε η εφαρμογή των μέτρων απαγόρευσης του καπνίσματος στους κλειστούς χώρους, ακόμη και οι φανατικοί καπνιστές σκέφτηκαν ότι – δικαίως - τελείωσε το καθεστώς της «ασυδοσίας» τους.
Η αυτονόητη αρχή ότι «καπνίζεις μεν αλλά ο καπνός σου δεν μπορεί να επιβαρύνει τον διπλανό σου» φάνηκε ότι θα εφαρμοζόταν.
Όμως όπως όλα τα ωραία έτσι κι αυτό στην Ελλάδα δεν κράτησε για πολύ. Χωρίς σύστημα ελέγχων και κυρώσεων, το θέμα αυτό προστέθηκε σ’ αυτόν τον μακρύ και περίεργο κατάλογο των «ανεφάρμοστων μέτρων». Πλέον με ελάχιστες εξαιρέσεις όλοι καπνίζουν παντού και μια ακόμα υποχρέωση της χώρας μας για τήρηση κοινοτικής οδηγίας δεν τηρείται.
Έτσι είναι λοιπόν. Οι νομοθετικές ρυθμίσεις χωρίζονται σε τρεις κατηγορίες: Στις ενεργοποιημένες, στις μη ενεργές και στις εφαρμόσιμες ανάλογα με την βούληση των κρατούντων. Καπνίζουμε όπου και όποτε θέλουμε, παρκάρουμε όπου γουστάρουμε, κτίζουμε όπου μας συμφέρει (κι όχι όπου επιτρέπεται), ρυπαίνουμε όσο μπορούμε, φοροδιαφεύγουμε όσο γίνεται κ.λπ.
Είναι αυτή η τριτοκοσμική αντίληψη της μη τήρησης ρυθμίσεων που οδηγεί σε μια απονευρωμένη κοινωνία με την κυριαρχία της ιδιώτευσης και της ιδιοτέλειας σε βάρος του συλλογικού συμφέροντος. Πρόκειται για την ίδια λογική που παράγει την ασυδοσία των ισχυρών και έχει ως αποτέλεσμα την κοινωνική εξαθλίωση, την περιβαλλοντική μας καταστροφή και την οικονομική κατάρρευση των αδύναμων.
Στην Ελλάδα το αποτέλεσμα αυτό το βιώνουμε σήμερα και με την αποκάλυψη (και όχι εξέλιξη) της τραγικής οικονομικής μας κατάστασης. Χωρίς σύστημα ελέγχων, χωρίς απαρέγκλιτη τήρηση κανόνων, χωρίς αντιμετώπιση της πολλαπλής και πολυεπίπεδης ασυδοσίας, το παράξενο θα ήταν να είμαστε καλά. Όμως οι κυβερνώντες επιλέγουν πάντα να κάνουν «ότι τους καπνίζει». Και ο καπνός τους επιβαρύνει πάντα ξέρουμε ποιούς: Τους απλούς πολίτες.
16 – 02 – 2010