Το χρέος

ΠΑΝΤΑ ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΕΤΑΙ αλλά ποτέ δεν πληρώνεται το χρέος της πολιτείας προς τη νέα γενιά. Το αναγνώρισε πάλι, μαζί με την πολιτειακή ενοχή απέναντί της, ο πρόεδρος της Δημοκρατίας στο μήνυμά του με αφορμή την επέτειο του φόνου από κρατική σφαίρα του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, το Σάββατο 6 Δεκεμβρίου 2008.
ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ είναι ότι το χρέος όχι μόνο δεν εξοφλείται, αλλά συνεχώς μεγαλώνει. Τα βαθύτερα αίτια της εξέγερσης που ξεκίνησε με το φόνο του 15χρονου μαθητή δεν αντιμετωπίστηκαν. «Η οικονομική δυσπραγία των νέων, το ασύλληπτο χάος στην παιδεία, τη μέση και την ανώτατη, η διαφθορά -γενικευμένη, διαχρονική, ομολογημένη- η διαπλοκή, η ανισότητα, η έλλειψη προοπτικής, η κοινωνία που μετατρέπει την ελπίδα σε ουτοπία ξεχάστηκαν». Το γράψαμε, σ’ αυτή τη θέση, ήδη στις 14 Δεκεμβρίου 2008. Ενα χρόνο μετά, τα πράγματα είναι χειρότερα.
ΤΑ ΚΟΜΜΑΤΑ, πλην ενός, ζητούσαν άλλοθι, πέρυσι. Το βρήκαν στους «κουκουλοφόρους», ανθρώπους του περιθωρίου, απελπισμένους που πλιατσικολογούσαν, ή εγκληματίες που εκμεταλλεύτηκαν την εξέγερση των νέων. Τους ταύτισαν με τους λεγόμενους αντεξουσιαστές και εκείνους με τον Συνασπισμό της Ριζοσπαστικής Αριστεράς, που στήριξε την εξέγερση της νεολαίας. Ζήτησαν από τον Αλέκο Αλαβάνο να καταδικάσει τους βανδαλισμούς των «κουκουλοφόρων». Το έκανε. Δεν συγχώρησαν ούτε την καταδίκη, αφού τους κατέστρεφε το άλλοθι. Από το ΚΚΕ που θέλει να μονοπωλεί τις εξεγέρσεις, ώστε να είναι πειθαρχημένες, μέσω Θεόδωρου Πάγκαλου (βλ. συνέντευξή του στην «Κ.Ε.», 21 Δεκ. 2008: «Αυτό το φαινόμενο πολιτικής αλητείας το καθοδηγεί η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ»), έως την άκρα δεξιά.
ΤΩΡΑ που οι αντεξουσιαστές είναι στην εξουσία, σύμφωνα με την πρωθυπουργική δήλωση, και ο Θεόδωρος Πάγκαλος αντιπρόεδρός τους, το ΠΑΣΟΚ δεν μπορεί να βρει άλλοθι σ’ αυτούς. Δήλωση μετανοίας από τον ΣΥΡΙΖΑ για την περυσινή εξέγερση ζήτησε μόνο η άκρα δεξιά: «Οι αντεξουσιαστές είναι προ-χολ της τρομοκρατίας», είπε ο αρχηγός της προς τον κ. Τσίπρα. Τα μάθατε, κύριε πρωθυπουργέ;
ΑΛΛΟΘΙ ΑΠΟΤΕΛΕΙ, επίσης, η εύκολη πολιτική καταδίκη του φόνου του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου. Πράξη αστυνομικής βίας και αυθαιρεσίας, εντάσσεται σε γενικότερο πλαίσιο. Ακολούθησε μια πάγια πρακτική καταλήγοντας σε τραγικό αποτέλεσμα. Ο συγκεκριμένος κατηγορούμενος, όμως, πρέπει πρώτα να δικαστεί. Και έπειτα να καταδικαστεί. Από τα δικαστήρια. Οχι από άλλους. Οσο ψηλά και αν βρίσκονται. Δίκαιη δίκη απαιτείται για τον αστυνομικό που σκότωσε τον Αλέξανδρο. Οπως για κάθε κατηγορούμενο.
ΤΟ ΑΓΧΟΣ του υπουργού Προστασίας του Πολίτη για ενδεχόμενα επεισόδια, που εκδηλώθηκε με τις δηλώσεις του της Παρασκευής (οπότε και γράφεται αυτό το άρθρο), είναι δικαιολογημένο. Με τη δήλωση όμως ότι «η δολοφονία [αδόκιμος όρος πριν από την καταδίκη, από υπουργό όπως και από τον πρόεδρο] του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου σημάδεψε τη συλλογική μας μνήμη» και την παραδοχή ότι «οι νέοι δίκαια βγήκαν στους δρόμους για να εκφράσουν το θυμό τους για τη δολοφονία [πάλι] ενός συνομηλίκου τους» δεν κατευνάζει την οργή για το ανεκπλήρωτο χρέος της πολιτείας απέναντι στη νεολαία που και ο ίδιος αναγνωρίζει. Επισημαίνει, μάλιστα, μερικά από τα βαθύτερα αίτια της εξέγερσης του Δεκέμβρη: «την ελλειμματική εκπαίδευση, τη μεσαιωνική αγορά εργασίας, το ξεχαρβάλωμα των θεσμών, το υποβαθμισμένο περιβάλλον, τη διαφθορά που έχει διαποτίσει την κρατική μηχανή».
ΑΡΑ: Οι πορείες και διαδηλώσεις δεν θα είναι μόνο στη μνήμη του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου - πράγμα που θα ήταν πολιτικά βολικό. Θα αναφέρονται και στο ανεκπλήρωτο χρέος της πολιτείας προς τη νεολαία. Γι’ αυτό ανησυχεί ο υπουργός. Κατά τα λοιπά, θα εφαρμόσει αυτά που ήξερε και έκανε ως υπουργός Δημόσιας Τάξης. Προς προστασία του πολίτη τώρα. Αρκεί να μην αναζητήσει άλλοθι και να μην κατασκευάσει ενόχους. Το χρέος προς τη νεολαία δεν δικαιολογεί μεν βανδαλισμούς, αλλά πρέπει κάποτε να αρχίσει να πληρώνεται. Αλλιώς.
Το άρθρο είναι του ΘΑΝΑΣΗ ΤΕΓΟΠΟΥΛΟΥ από την Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία στις 6 / 12 /09.